Een halfje wit

Zoals een echte buitenlander probeer je in een vreemd land natuurlijk zo min mogelijk op te vallen. Als Nederlander valt dat niet erg mee, en vooral niet wanneer je geen woord Pools spreekt. Dan is er dus maar een oplossing: Poolse inburgering. Zo heb ik de eerste pogingen ondernomen om de taal hier en daar wat onder de knie te krijgen. Tweemaal in de week wordt ik verwacht in een collegezaaltje ergens op de universiteit waar ik en vijftien mede buitenlanders worden opgewacht door een wat oudere vrouw genaamd Kristina. In een gemiddelde les van anderhalf uur leer je zo'n drie nieuwe zinnetjes die wij goed articulerend napraten, maar als je dit vervolgens op straat precies zo na doet kijkt men je aan alsof je debiel bent (zo klink je dan ook zeker)
Maargoed ik ben de beroertste niet dus ik ga gewoon met mijn zakwoordenboekje mijn uitspraak eens uitproberen bij de bakker, men moet toch ook echt eten. Er staan drie mensen voor me dus er is nog mooi even tijd om te oefenen en de laatste woordjes door te nemen. Het jammere is dat op het moment dat ik opkijk uit mijn boekje de rij ineens verdwenen is en ik vlak voor de bakkersvrouw staat die mij net waarschijnlijk vroeg wat ik wilde hebben. Een beetje van mijn apropos zijn de woorden die ik net nog mooi achter elkaar had gezet me in het geheel ontschoten en komt er alleen Hleb ehhhh Poef uit (Brood ehm, Half) nadrukkelijk wijzend op dat ene witte brood dat mij daar aan ligt te gapen. Gelukkig begrijpt de bakkersvrouw mijn goede bedoeling en verbeterd mij netjes pól chleba, w plasterkach Z Panie: dla piekarza (halfje wit gesneden voor meneer, komt voor de bakker) Vol enthousiasme begin ik yeah yeah te schreeuwen, maar verbeter mijzelf al snel tot Tak, Tak. En na mijn zwoffers the hebben betaald loop ik met een half wit netjes verpakt vrolijk de winkel uit.
Dit alles wil niet zeggen dat de Polen mij niet als Pool accepteren. Vanmorgen stond er een man voor de deur die ik na drie keer uitleggen dat ik geen Pools sprak toch nog maar eens in het Pools vroeg waar hij de water en gas meter kon vinden (zo bleek later) Ook mijn baas kraamt elke dag wel een aantal maal wat Poolse zinnen tegen mij uit die meestal eindigen met een Engels woord zodat ik er nog iets van kan breien.
Ach ja dat integreren komt vanzelf wel hopelijk leveren de lessen die ik krijg wat op en aangezien ik maandag begin met het Engelse lesgeven aan ouderen hoop ik daar ook nog wat Pools mee te nemen. Het integreren in het sociale leven hier is al wel goed op gang gekomen.Gisteren hebben we bijvoorbeeld geklommen op een klimmuur (wat we waarschijnlijk wekelijks gaan doen) en vanaaf gaan we naar de filharmonie. Ook heb ik zin in Warschau waar we morgen heen gaan. Leuke mensen van Amnesty Polen ontmoeten en samen maar eens kijken hoe we Lukashenko uit zijn ivoren toren kunnen stoten!

Wistjedat:

- Wanneer je tegen sommige Polen zegt dat je vegetarier bent ze je dan maar kip aanraden
- ik gemerkt heb dat mijn mentor niet alleen gister en vandaag door elkaar haalt, maar ook de dagen van de week
- het daarom elke dag weer een verrassing is of ik wel op de plek moet zijn waar hij me heen heeft gestuurd
- Ik maar over ben gegaan op oploskoffie
- Ik een wasmachine heb die nog gebruikt is door de ouders van chroetsjov
- toen ik die gisteren opendeed er een laagje water in stond dat nog gedronken is door Chroetsjov
- toen dat uit de wasmachine werd gepompt het rook zoals Chroetsjov nu ruikt
- ik er toch maar een wasje in heb gedraait vanmorgen, maar hoop dat ik er morgen niet uitzie als Chroetsjov


groetjes